Ἡ Ὀπισθάµβωνος εὐχὴ του Μεγάλου Βασιλείου

Ὁ θυσίαν αἰνέσεως καὶ λατρείαν εὐάρεστον, τὴν λογικὴν ταύτην καὶ ἀναίμακτον θυσίαν προσδεχόμενος παρὰ τῶν ἐπικαλουμένων σε ἐν ὅλῃ καρδίᾳ Χριστὲ ὁ Θεὸς ἡμῶν, 

ὁ, Ἀμνὸς καὶ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ, ὁ αἴρων τὴν ἁμαρτίαν τοῦ κόσμου, ὁ μόσχος ὁ ἄμωμος, ὁ μὴ δεχόμενος ἁμαρτίας ζυγὸν καὶ τυθεὶς δι' ἡμᾶς ἑκών, ὁ μελιζόμενος καὶ μὴ διαιρούμενος, ὁ ἐσθιόμενος καὶ μηδέποτε δαπανώμενος, τοὺς δὲ ἐσθίοντας ἁγιάζων,

ὁ εἰς ἀνάμνησιν τοῦ ἑκουσίου Πάθους σου, καὶ τῆς ζωοποιοῦ τριημέρου Ἐγέρσεώς σου, κοινωνοὺς ἡμᾶς ἀναδείξας τῶν ἀρρήτων καὶ ἀναδείξας τῶν ἀρρήτων καὶ ἐπουρανίων καὶ φρικτῶν σου Μυστηρίων, τοῦ ἁγίου σου Σώματος καὶ τοῦ τιμίου σου Αἵματος, 

τήρησον ἡμᾶς τοὺς δούλους σου, τοὺς διακόνους, τοὺς ἄρχοντας ἡμῶν, τὸν στρατόν, καὶ τὸν περιεστῶτα λαόν, ἐν τῷ σῷ ἁγιασμῷ. 

Καὶ δὸς ἡμῖν ἐν παντὶ χρόνῳ καὶ καιρῷ μελετᾶν τὴν σὴν δικαιοσύνην, ὅπως, πρὸς τὸ σὸν θέλημα ὁδηγηθέντες καὶ τὰ εὐάρεστά σοι ποιήσαντες, ἄξιοι γενώμεθα καὶ τῆς ἐκ δεξιῶν σου παραστάσεως, ὅταν ἐλεύσῃ κρῖναι ζῶντας καὶ νεκρούς.

Τοὺς ἐν αἰχμαλωσίᾳ ἀδελφοὺς ἡμῶν ἀνάρρυσαι, τοὺς ἐν ἀσθενείᾳ ἐπίσκεψαι, τοὺς ἐν κινδύνοις θαλάσσης κυβέρνησον, καὶ τὰς προαναπαυσαμένας ψυχὰς ἐπ' ἐλπίδι ζωῆς αἰωνίου ἀνάπαυσον, ὅπου ἐπισκοπεῖ τὸ φῶς τοῦ προσώπου σου, καὶ πάντων τῶν δεομένων τῆς σῆς βοηθείας ἐπάκουσον, 

ὅτι σὺ εἶ ὁ δοτὴρ τῶν ἀγαθῶν, καὶ σοὶ τὴν δόξαν ἀναπέμπομεν, σὺν τῷ ἀνάρχῳ σου Πατρί, καὶ τῷ παναγίῳ καὶ ἀγαθῷ καὶ ζωοποιῷ σου Πνεύματι, νῦν, καὶ ἀεί, καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. 

Ἀμήν.

Συ που δέχεσαι ως θυσία δοξολογίας και ευάρεστη λατρεία την πνευματική και αναίμακτη αυτή θυσία απ’ όσους σε επικαλούνται με όλη τους την καρδιά, Χριστέ ο Θεός μας˙ 

Συ ο Αμνός και Υιός του Θεού, που σηκώνεις επάνω σου την αμαρτία του κόσμου, ο μόσχος ο άμεμπτος, που δεν δέχεσαι ζυγό αμαρτίας και θυσιάστηκες για μας με τη θέλησή σου˙ συ που τεμαχίζεσαι αλλά δεν διαιρείσαι, που τρώγεσαι και ποτέ δεν δαπανάσαι, αλλά αγιάζεις αυτούς που σε κοινωνούν˙

συ που μας ανέδειξες κοινωνούς και μετόχους των ανέκφραστων και επουράνιων και φρικτών σου μυστηρίων, του αγίου σου Σώματος και του τιμίου σου Αίματος, για να θυμόμαστε μυστηριακά το εκούσιο πάθος σου και τη ζωοποιό τριήμερη ανάστασή σου˙

διατήρησε στον αγιασμό σου εμάς τους δούλους σου, που είμαστε διάκονοι του Θυσιαστηρίου σου, καθώς και τους πιστούς μας άρχοντες, τον φιλόχριστο στρατό και το λαό που μας περιστοιχίζει.

Και αξίωσέ μας κάθε στιγμή και ώρα να φέρνουμε στο νου μας τις αρετές που ορίζει ο νόμος σου˙ έτσι ώστε, αφού οδηγηθούμε στο θέλημά σου και κάνουμε αυτά που αρέσουν σε σένα, να γίνουμε άξιοι και να σταθούμε στα δεξιά σου, όταν έλθεις να κρίνεις ζωντανούς και νεκρούς.

Σώσε τους αδελφούς μας που βρίσκονται σε αιχμαλωσία, επισκέψου (ως ιατρός) αυτούς που βρίσκονται σε ασθένεια, κυβέρνησε όσους κινδυνεύουν στη θάλασσα˙ και ανάπαυσε όπου επιστατεί το φως του προσώπου σου τις ψυχές που αναπαύθηκαν πριν από μας με την ελπίδα της αιώνιας ζωής. Άκουσε και όλους εκείνους που έχουν ανάγκη από τη βοήθειά σου.

Διότι εσύ είσαι που δίνεις τα αγαθά, και σε σένα αναπέμπουμε τη δόξα, μαζί με τον άναρχό σου Πατέρα και το πανάγιο και αγαθό και ζωοποιό σου Πνεύμα, τώρα και πάντοτε και στους απέραντους αιώνες.

Ο λαός: Αμήν. 

Ας είναι ευλογημένο το όνομα του Κυρίου από τώρα και μέχρι τον ατελεύτητο αιώνα

Ὁ εὐλογῶν τοὺς εὐλογοῦντάς σε, Κύριε καὶ ἁγιάζων τοὺς ἐπὶ σοὶ πεποιθότας, σῶσον τὸν λαόν σου καὶ εὐλόγησον τὴν κληρονομίαν σου. Τὸ πλήρωμα τῆς Ἐκκλησίας σου φύλαξον, ἁγίασον τοὺς ἀγαπῶντας τὴν εὐπρέπειαν τοῦ οἴκου σου. Σὺ αὐτοὺς ἀντιδόξασον τῇ θεϊκῇ σου δυνάμει καὶ μὴ ἐγκαταλίπῃς ἡμᾶς τοὺς ἐλπίζοντας ἐπὶ σέ. Εἰρήνην τῷ κόσμῳ σου δώρησαι, ταῖς Ἐκκλησίαις σου, τοῖς ἱερεῦσι, τοῖς ἄρχουσιν ἡμῶν, τῷ στρατῷ καὶ παντὶ τῷ λαῷ σου. Ὅτι πᾶσα δόσις ἀγαθὴ καὶ πᾶν δώρημα τέλειον ἄνωθέν ἐστι καταβαῖνον ἐκ σοῦ τοῦ Πατρός τῶν φώτων, καὶ σοὶ τὴν δόξαν καὶ εὐχαριστίαν καὶ προσκύνησιν ἀναπέμπομεν τῷ Πατρὶ καὶ τῷ Υἱῷ καὶ τῷ Ἁγίῳ Πνεύματι, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. 

 

Ἀμήν.